- asygnata
- сущ.• ассигнация* * *♀ 1. ассигновка;2. (te/r) квитанция* * *ж1) ассигно́вка2) (kwit) квита́нция
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
asygnata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. asygnataacie {{/stl 8}}{{stl 7}} dokument kasowy będący podstawą dokonywania wpłat lub wypłat <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
asygnata — ż IV, CMs. asygnataacie; lm D. asygnataat 1. «dokument będący dowodem przeprowadzenia operacji gotówkowej przez kasę» 2. przestarz. «pieniądz papierowy; banknot» Sturublowa asygnata. Bić asygnaty. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
przychodowy — przym. od przychód ∆ hand. Kwit, kwitariusz przychodowy, asygnata przychodowa «kwit, kwitariusz w kasie lub w magazynie, na którym notuje się wpływy gotówkowe, towarowe itp.» … Słownik języka polskiego
rozchodowy — przym. od rozchód Dowód, kwit rozchodowy. Asygnata rozchodowa … Słownik języka polskiego
kontrasygnata — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. kontr asygnata] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kontrasygnataacie {{/stl 8}}{{stl 7}} podpisanie przez drugą osobę jakiegoś aktu prawnego, gwarantującego jego ważność, zwłaszcza podpisanie aktu prawnego głowy państwa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień